ŚWIĘTO ŚWIATŁA – DIWALI W KONTEKŚCIE ASTROLOGICZNYM

Diwali jest tak ważnym świętem dla Hindusów jak dla Chrześcijan Boże Narodzenie. Podczas jego obchodów każdego roku przypominana jest historia Ramy, Sity, Hanumana i Ravany. Jest to opowieść o wytrwałości i poświęceniu, wierze w dobro i mocy prawdy.

OPOWIEŚĆ

Rama przebywa na wygnaniu po tym, jak jego ojciec – król uległ namowom swojej drugiej żony, by oddać w ręce królestwo nie Ramie, a ich wspólnemu synowi.
Ramie towarzyszy Sita, jego piękna i kochająca żona.
Pewnego dnia podczas spaceru po lesie, Sitę zauważa dziesięciogłowy Ravana – niezwykle inteligentny i wspaniały strateg, znany jednak jako król demonów. Zakochuje się w niej bez pamięci, a ponieważ wie, że Sita jest bardzo oddana swojemu mężowi, obmyśla strategię, by podstępem porwać ją do swego królestwa.
Organizuje do tego swojego sługę, by ten przebrał się za złotego jelenia, odwrócił uwagę Ramy i pozwolił mu oddzielić się od Sity.
W tym samym czasie Ravana przyjmuje postać starego żebraka, podchodzi do Sity i prosi ją o podanie mu czegoś do jedzenia. Sita lituje się nad żebrakiem, lecz w tym momencie porywa on ją w swe ramiona i uprowadza w czeluści nieznanego świata. Sita woła o pomoc, lecz Rama jest zbyt daleko, by słyszeć. Sita rzuca swój naszyjnik na ziemię, w nadziei, że mąż go znajdzie i wyruszy za nią na ratunek.
W ten sposób Rama orientuje się, że doszło do podstępu i że Sita została uprowadzona. Natychmiast zwraca się z prośbą do swego wiernego przyjaciela – króla małp, Hanumana, by ten pomógł mu odnaleźć żonę. Pełen odwagi, determinacji i oddania w sercu wraz z całą armią zwierząt wyrusza on na wyspę, na której przebywa Ravana. Gdy odnajduje Sitę, dołącza do nich Rama. Tam pokonuje on Ravanę i odzyskuje swoją żoną.
Ponieważ jednak krążą plotki, że Sita żyła z Ravaną, musi ona przejść przez ogień, by oczyścić się z podejrzeń. Ponieważ serce Sity jest czyste, czyni to bez wahania.
Gdy rozchodzi się wieść o tym, że król demonów został pokonany, po czternastu latach wygania, Rama i Sita ku wielkiej radości wszystkich, zostają na powrót przyjęci w królestwie Ayodhya. Zwycięstwo Ramy nad siłami ciemności pozwala mu objąć tron, a Sita zasiada u boku swego męża.

SYMBOLIKA

Słońce wschodzi w znaku Barana (z ang. Ram). Jest ono w tym znaku wywyższone – tak jak my zaczynamy budzić się do życia i jesteśmy pełni nowych pomysłów i po prostu szczęśliwi, gdy rozpoczyna się wiosna. Słońce zarządza znakiem Lwa – króla zwierząt, dlatego też reprezentuje ono głowy państw, głowę rodziny, ojca, króla i jego królestwo, Ducha. Latem, gdy otrzymujemy najwięcej energii słonecznej, czujemy się pełni życia, radości i sił witalnych – dzieci i młodzież cieszą się wakacjami, a dorośli długo wyczekiwanym urlopem. Z kolei Słońce w znaku Wagi to słońce zachodzące za horyzont. Tutaj jest ono w upadku – pozbawione mocy, podobnie jak my poupadamy na duchu jesienną porą, gdy dni stają się coraz krótsze i szybko robi się ciemno na dworze.

Rama to odpowiednik Słońca (energia męska, dająca). Słońce jest w upadku, a więc król jest pozbawiony królestwa, swojej mocy. Rama jest Duchem obecnym w każdym z nas. Jego królestwo, Ayodhya, jest ideałem w naszych sercach, który szanuje każdą formę szczerego dążenia. Stanem głębokiej mądrości, oddania i świadomości jedności.

Sita to odpowiednik Księżyca (energia żeńska, przyjmująca). Księżyc to żona króla. Zostaje ona uprowadzona. Na terenie Saturna (w znaku zarządzanym przez Saturna), Księżyc jest na wygnaniu, stąd uprowadzenie. Księżyc jest w upadku w znaku Skorpiona, z którym związane są tajemnice, skandale, pomówienia, kontrola, zazdrość i transformacja. Sita spokrewniona jest z Lakshmi poprzez gotowość do odżywiania wszystkich stworzeń – udzielenie pomocy żebrakowi. To właśnie jej oddaje się cześć podczas święta Diwali. Utrata i odzyskanie Sity jest naszą utratą i odnalezieniem wiedzy o naszej prawdziwej naturze.

Ravana jest odpowiednikiem Saturna. Saturn jest wywyższony, bardzo silny w znaku Wagi. Tam, gdzie Słońce jest w upadku, tam Saturn jest w wywyższeniu. Słońce daje światło, jasność, siły witalne, energię do życie. Saturn zarządza strachem, ciemnością i śmiercią. Ravana reprezentuje poczucie oddzielenia od Źródła, obsesję na punkcie zewnętrznej władzy
i kontroli oraz moc iluzji wytwarzanej poprzez umysł (symboliczne dziesięć głów). To on jest jednak także panem dyscypliny, wytrwałości i konsekwencji.

Hanuman jest odpowiednikiem Marsa. Mars i Słońce są przyjaciółmi. Mars dzielnie i z pełnym oddaniem służy swojemu królowi, tak jak żołnierz dzielnie służy swojemu narodowi. Hanuman jest synem Vayu, kosmicznej energii, która działa poprzez element powietrza. Jest on naszą wewnętrzną praną – zasobami potrzebnymi do podtrzymania życia.

Mars jest wywyższony i świetnie daje sobie radę w znaku zarządzanym przez Saturna. Hanuman odnosi sukces odnajdując drogę do Ravany. Sprowadza tam swego przyjaciela, Ramę. Ravana zostaje pokonany. Jasność rozprasza mrok, więc w ten sposób siły ciemności zostają pokonane siłą światła.

Podczas święta Diwali, ludzie umieszczają lampki i światełka w oknach swoich domów
i przydomowych ogródkach. Oświetlają nimi ulice i sklepy, aby pokazać, że nawet małe światełko może przepędzić wszelką ciemność, a dobre myśli i czyste intencje są zawsze mile widziane. W ten sposób Festiwal Światła jest celebracją wiedzy, bogactwa i mądrości.

Dużo światła i spokoju w naszych wnętrzach.