PEŁNIA KSIĘŻYCA W NAKSZATRZE ANURĀDHĀ

23.05.2024

23 maja Księżyc wzrośnie w Pełni w nakszatrze Anurādhā, miejscu narodzin przyjaźni, miłości i oddania, świecie Radhy będącej oblubienicą Kryszny. Opiekunem tej księżycowej rezydencji jest Mitra – ten, który łączy, a jej symbolem kwiat lotosu. W astrologii zachodniej Anurādhā objęta jest znakiem Strzelca a w syderycznej Skorpiona. Tej części nieba przewodniczy Parjanya – Bóg Słońca, który sprowadza deszcz na Ziemię. Woda ponownie paruje i tworzą się nowe chmury. Jako że Księżyc w tym miejscu jest osłabiony, tak i my w tych około-pełniowych dniach nie czujemy się silni i jesteśmy „zachmurzeni” emocjami.

Co ciekawe, w dniu Pełni obchodzone jest święto zwane Buddha Purnima upamiętniające narodziny, oświecenie i osiągnięcie przez Buddę Mahasamadhi, tj. stanu opuszczenia ciała. (Więcej na ten temat przeczytasz tutaj: https://blog.tajemnicazycia.pl/dzien-oswiecenia-buddha-purnima/ ) Można byłoby się dziwić, dlaczego ma ono miejsce w tak słabym czasie, jednak właśnie dlatego niesie doniosłe znaczenie. Z pomocą do jego zrozumienia przychodzi klucz – symbol pięknego kwiatu lotosu, który potrafi wzrastać w ciemnych błotnistych wodach i reprezentuje czakrę korony – połączenie z wyższą świadomością, wyższymi wymiarami. Skorpion jest takim „bagnistym” znakiem, który potrafi wciągnąć w otchłań słabości i ciemnych zakamarków. Ale jest to też znak transformacji, nagłych zmian, umierania i narodzin, upadania i wzrastania do nowej jakości życia.

Tematem Pełni Księżyca w Anurādhā jest oddanie. Oddanie Radhy do Kryszny odzwierciedla miłość człowieka do boskości. Tak jak Radha tęskniła za Kryszną, gdy nie mogli być razem, tak człowiek choć nosi tę boską miłość w swoim sercu, nieraz się od niej oddala. Będąc od niej odseparowanym, bardzo tęskni za tym, by móc jej znów doświadczać.  

Warto odpowiedzieć sobie komu lub czemu jesteśmy oddani w naszym życiu? Czy nasze oddanie, miłość i tęsknota jest czymś zdrowym czy może miewa posmak toksycznego przywiązania? Czy uskrzydla i podnosi na duchu, czy raczej sprawia, że pogrążamy się głębiej w błocie toksycznych uczuć i reakcji?

Anurādhā jest bardzo wrażliwa, skłonna do poświęceń ale też nadużyć. Możemy poświęcać się dla innych, dla celów i ideałów nadużywając siebie, przez co cierpi nasza energia, serce i ciało fizyczne. Rany goją się bardzo powoli, ponieważ trudno nam porzucić złe nawyki, toksyczne postawy i niezdrowe relacje. Możemy czuć strach przed utratą czegoś lub kogoś. Możemy doświadczać zazdrości, która powstaje dlatego, że wolimy zżymać się na to, co na zewnątrz raczej niż przyjrzeć się temu, co jest do wykonania w naszych wnętrzach. Opieramy się koniecznej zmianie, kolejnemu krokowi, który chce wykonać dusza, dlatego że jesteśmy wierni stanowi, z którym identyfikuje się nasze „małe ja”.

Słońce, które reprezentuje nasze „wyższe Ja” znajduje się po przeciwnej stronie, w nakszatrze Krittikā (konstelacja Plejady) przynależnej Agni, Bogu Ognia. Krittikā ma moc spalania wszystkiego, co nie jest prawdziwe. Zaprasza do tego, byśmy obrali właściwy kierunek w życiu i podjęli decyzję, która służy naszemu światłu i wyższemu celowi, dla którego tu jesteśmy.

Słońcu towarzyszą Jowisz i Wenus, które ze względu na bliskość światła są teraz w stanie spalenia. W związku z tym w naszym życiu cierpią obszary, które te planety (dwaj nauczyciele) reprezentują – poczucie własnej wartości, pieniądze, relacje i zaufanie do Wszechświata. Jednak celem Słońca jest oczyszczenie planet w stanie spalania. Oznacza to, że jesteśmy wezwani do spalenia karmy i obrócenia w popiół tego, co wiąże nas z „małym ja” – porzucenia z czym się identyfikowaliśmy czy odejścia od mniemania o sobie, od osoby, za którą się uważaliśmy. Tutaj przypominamy sobie, że nie jesteśmy tym „małym ja”, lecz jasnym światłem – świadomością, która przyszła się rozwijać. Jest to proces, który wymaga poświęcenia, więc musimy się mu poddać i mieć jasność co do naszych priorytetów. Musimy też wiedzieć, że dzięki tym błotnistym wodom wzrastamy, lecz nie mamy się w nich taplać a przez nie przebić i ponad nimi rozkwitnąć.

Anurādhā, której kolejnym symbolem jest brama, wskazuje na moment przejścia. Kiedy zostawiamy za sobą strach, zazdrość czy gniew i ofiarujemy je miłości, zostajemy przeprowadzani do wyższego miejsca oddania. Warto pamiętać, że szukając szczęścia, nie znajdziemy go w próbach zmiany zewnętrznego świata obwiniając innych za ich wybory i ścieżki. Nie znajdziemy szczęścia także, gdy będziemy próbowali zaspokoić wyłącznie własne lub czyjeś potrzeby. By dzielić miłość, szczęście i przyjemność musimy stanąć we własnej mocy i obdarzyć autentyczną troską i siebie i drugiego człowieka. Wychodząc poza własne niedoskonałości, nieprzerobione programy i ograniczające przekonania, wspierając siebie w pokonywaniu słabości i obdarzając potrzeby każdego należytą uwagą, nie tylko przywracamy sobie i drugiemu człowiekowi prawdziwą wewnętrzną siłę, ale też pomnażamy duchowe wartości, które czynią nas i nasze życia spełnionymi. W ten sposób odnawiając relację z „wyższym Ja” łączymy się z siłą boskiej miłości, Radha spotyka się z Kryszną, a Budda doznaje oświecenia.

Z okazji pięknej Pełni w Anurādhā i Buddha Purnima, pozwólmy promieniom światła znaleźć do nas drogę, byśmy nie przegapili tej wspaniałej możliwości doznania własnego małego – wielkiego oświecenia. Wesprzyjmy w tym także naszych bliskich podarowując im to, co wspiera wspólne dobro, promuje zdrowe więzi i na powrót łączy w przyjaźni. 🙂

Pragniesz rozszyfrować swoją datę urodzenia? 

Polecam wspaniałą książkę „Tajemnica Życia zawarta w Dacie Urodzenia”. Więcej informacji znajdziesz na: https://projektequilibrium.pl/ksiazka-tajemnica-zycia-zawarta-w-dacie-urodzenia

Bliski jest Ci temat naturalnych sposobów uzdrawiania?

Zachęcam do zapoznania się z książkami:

– „Tajemnica Zdrowia. Synchroznim” https://projektequilibrium.pl/ksiazka-tajemnica-zdrowia-synchronizm

– „Sztuka uzdrawiania” https://projektequilibrium.pl/pl/p/Ksiazka-EQUILIBRIUM-SZTUKA-UZDRAWIANIA-Czesc-I-Filozofia-i-Metodyka-Detoksykacji-E-book/254